I²CFonksiyonları

I2C haberleşmesinde kullanılan fonksiyonlar şu şekilde.AckI2C(): void AckI2C(void);Acknowledge sinyali üretir. (Genellikle veri alındığında onayı bu şekilde veririz.)

NotAckI2C(): void NotAckI2C(void);

Not Acknowledge sinyali üretir. (Genellikle artık veri almayacağımızı bu şekilde bir sinyal üretiriz.)

DataRdyI2C(): unsigned char DataRdyI2C(void);

I2C buffer’ındaki veri okunmaya uygun mu diye kontrol eder. (Genelde veriyi okunmadan önce veri hazır mı diye bu fonksyionla kontrol ederiz.)

Fonksiyonun döndürdüğü değer;
1: Veri SSPx buffer’ındadır. Okumaya müsaittir
0: Veri SSPx buffer’ında değildir. Henüz alınmamıştır, okunamaz.

getsI2C(): unsigned char getsI2C(unsigned char *rdptr, unsigned char lenght);

I2C üzerinden string okumak için kullanılır.

rdptr:
I2C üzerinden okunan verinin hangi adresten başlanarak saklanacağını gösterir.

lenght:
I2C üzerinden okunacak eleman sayısını gösterir.

Fonksiyonun dönüş değeri;
0: Gönderilen bütün veri alınmıştır.
-1: Veri yolunda bir collusion meydana gelmiştir.

Örnek kullanım;unsigned char string[15];
getsI2C(string, 15);

IdleI2C(): void IdleI2C(void);

I2C veri yolu Idle(kullanıma hazır) olana kadar gecikme yapar. (Kendi içinde boş bir döngüye girer.)

OpenI2C(): void OpenI2C(unsigned char sync_mode, unsigned char slew);

SSPx modülünü I2C haberleşme koşullarını ayarlamak için verdiğimiz parametrelere göre  konfigüre eder.

sync_mode:
SLAVE_7: I2C slave modu, 7 bitlik adresleme (slave olan cihazın bir adresi bulunmak zorunda ki master olan slave’e erişebilsin).
SLAVE_10: I2C slave modu, 10 bitlik adresleme (slave cihazların çokluğuna göre 10 bite kadar adresleme olanağı var).
MASTER: I2C master modu (master cihazın adresi olmaz, kendisinin başka bir cihaz tarafından bulunmasına ihityaç yoktur).

slew:SLEW_OFF: 100 kHz’lik iletişim sağlar.
SLEW_ON: 400 kHz’lik iletişim sağlar.

Örnek kullanım;OpenI2C(MASTER, SLEW_ON);

putsI2C(): unsigned char putsI2C(unsigned char *wrptr);

I2C veri yoluna string veri yazmak için kullanılır (Master veya Slave modunda kullanılabilir).

wrptr:I2C üzerinden okunan verinin hangi adresten başlanarak saklanacağını gösterir.

Fonksiyonun dönüş değeri;

Master I2C modu:0: Veride NULL karakterine ulaşılmıştır (string son elemanına kadar gönderilmiştir).
-2: Slave cihazından NOT ACK sinyali alınmıştır.
-3: Collusion oluşmuştur.

Slave I2C modu:
0: Veride NULL karakterine ulaşılmıştır (string son elemanına kadar gönderilmiştir).
2: Master cihazından NOT ACK sinyali alınmıştır (bu durumda haberleşme sonlandırılır).

Örnek kullanım;unsigned char string[] = “data to send”;
putsI2C(string);

ReadI2C(): unsigned char ReadI2C(void);

getcI2C() fonksiyonuyla aynı işi görür. I2C üzerinden 1 byte’lık veri okur.

WriteI2C(): unsigned char WriteI2C(unsigned char data_out);

putcI2C() fonksiyonuyla aynı işi görür. I2C üzerinden 1 byte’lık veri gönderir.

data_out:
I2C hattına verilecek olan 1 byte’lık değerdir.

Fonksiyonun dönüş değeri;
0: Veri I2C hattına başarıyla çıkartılmıştır.
-1: Collusion olmuştur.

Örnek kullanım;
WriteI2C(‘a’);

RestartI2C(): void RestartI2c(void);

I2C haberleşmesini restart koşuluna sokar. (Genellikle haberleşmeyle ilgili özellikleri değiştirmek istediğimiz zaman kullanırız.) StopI2c() – StartI2C() kullanmanın kolay yoludur.

StartI2C(): void StartI2C(void);

I2C haberleşmesini başlatır.

StopI2C():  void StopI2C(void);

I2C haberleşmesini sonlandırır.

Kaynak: http://elkitabim.net